SCHIPPERSLATIJN EN ANDER ONGEIN

Evert Stel is schipper en eigenaar van de Meander. Een voormalige loodsboot waarop hij met zijn vrouw Inge woont en vaartochten verzorgt voor de Stichting Vaarwens. Regelmatig schrijft hij korte columns over dingen die hij op langs het water meemaakt. 

Vouwfietsje

Na heerlijk bij een collega schipper te hebben geborreld, zorg ik dat ik nog voor het slechte weer losbarst, weer aan boord kom! Gehaast klap ik het kleine vouwfietsje uit elkaar.
Even later spurt ik als een wielrenner over het slechte fietspad en merk dat het voorbandje van één van de eerst geproduceerde Di Blasi vouwfietsjes wel erg zacht is. Ik ben bang het lek te stoten en bij elke kuil in het hobbelige pad geeft ik een ruk aan het lullige stuurtje om de klap op het voorbandje op te vangen. Het begint te hozen, maar nog steeds heb ik de illusie droog over te komen en fiets steeds harder. De klim tegen de helling van het viaduct op en tegen de wind in, is heftig en dan merk ik dat de borrel en mijn niet optimale conditie, hun tol eisen. Hijgend kom ik boven op het viaduct aan en laat me gang maken als het hoogste punt bereikt is. Wauw... dat gaat lekker snel naar beneden en krijg een duizelingwekkende vaart op het kleine vouwfietsje. Opeens zie ik een enorme bult in het fietspad en als reactie geef ik een flinke ruk aan het stuurtje. Met een enorme klap word ik samen met het gammele vehikel air born en kom los van de grond.

Vliegreis
Hoe het gegaan is weet ik niet meer, maar tijdens mijn onvrijwillige vliegreis is het fietsje spontaan weer samengevouwen tot een klein pakketje en met een vreselijke smak storten we samen ter aarde. Het fietspakketje zoekt zijn eigen weg, terwijl ik meerdere malen over de kop duikel en  mijn reis plat op mijn buik in een vieze blubberplas beëindig.
Ik ben het even kwijt en hoor een oude man tegen me praten als ik overeind tracht te klauteren.
‘Alles goud mienjong? Wat ’n klap hes’t doe moakt! Bis’t wel vief keer over de kop kom’n!’ lacht de oude baas met betraande ogen.
Hij reikt me een hand en ziet het blubbergezicht met een modderlaag dat zich uitstrekt tot achter mijn oren. Ogenblikkelijk krijgt de oude baas de slappe lach weer en zakt als een neergeschoten crimineel in elkaar terwijl ik beteuterd het modderwater uit mijn jaszakken laat stromen. Dan barst de bui los en de wolkbreuk geeft me een gratis douche. Samen met nog enkele omstanders staat oude baas onder het viaduct te schuilen,  terwijl het verslag van mijn buiteling ieder twee minuten onder grote hilariteit herhaald wordt. Ondertussen doe ik in de stromende regen een poging om weer een fietsje van het samengeklapte pakketje te maken...
Tegen de tijd dat ik weer aan boord stap, is het droog en breekt de zon door. Als ik voor de derde maal vandaag een douche neem, bekijk ik mijn gegeselde lichaam dat nu van binnen en van buiten vol blauwe plekken zit…

Uit de bundel  ’Schipperslatijn en ander ongein’ 

Uitgeverij Lanasta  ISBN:  978-90-8616-143-0

Bekijk video Stel Vertelt...Bakboord/stuurboord (https://www.youtube.com/watch?v=_e-aiA7A0SA)