Het is goed toeven in Brabant

Joke Duivestein en Johan Verberk voeren  met teckel Elsa en hun motorboot ’Kingfisher’ vanuit Aalsmeer naar Brabant. Een vaartocht van in totaal 21 dagen. Het(water)leven is goed in het Brabantse land. Zo ontdekten ze.

’’De  eerste  dag  kwamen  we  tot het  leuke  stadje  Leidschendam waar  we in  de  gemeentelijke jachthaven  een  mooie  plek vonden,’  steekt  Joke  van  wal. De gemeentelijke  jachthaven  is klein,  maar  fijn.  Nog  niet  zo  lang geleden  zijn  de  steigers vernieuwd.  Er  zijn  meer  dan genoeg  stroompalen. Grotendeels  komt  dat  ook doordat  sommige  mensen  het moeilijk  vinden  om  de  app aanuitnet.net  te  gebruiken. Terwijl  dat  toch  een  heel  handig systeem  is.  Je  betaalt  precies wat  je  gebruikt.  En  je  hoeft  niet steeds  met  een  muntje  de  boot uit  te  rennen,  omdat  de  stroom op  is.  

Flinke  golven

Onze  Kingfisher  lag  tegenover restaurant  Puurr.  Rondom  de haven  zijn  er  echter  enorm  veel restaurants  gesitueerd.  Keuze genoeg!  Ook  was  er  een supermarkt  die  even  bezocht kon  worden.  Altijd  handig! De volgende  ochtend vertrokken  we  richting  Krimpen aan  de  Lek.  De  route  leidde  via Delft  naar  Rotterdam.  En  via  de Parksluis  de  Nieuwe  Maas  op, tot  WSV De Lek  in  beeld  kwam. Wat  minder  leuk  was,  waren  de snelle  boten  die  flinke  golven maakten.  Watertaxi’s  en waterbussen  voeren  af  en  aan. We rolden  flink  mee  op  de golven.  Elsa  was  hier  niet  zo  blij mee.  Maar  een  uur  na  de Parksluis  liepen  we  gelukkig  de haven  van  de  WSV De Lek binnen.

__________________________________________________________________

EVEN VOORSTELLEN

Samen met hun ruwharige teckel Elsa varen Joke Duivestein en Johan Verberk zo vaak als ze kunnen met de Kingfisher: een Antaris Family. ”Sinds2010 genieten we van de vele tochtjes en tochten. Voordat we de boot hadden, maakten we verre reizen. Op een bepaald moment vonden we dat genoeg en kozen voor een andere vorm van vakantie. Dit is een hele goede keuze geweest! In het vaar seizoen zijn we ieder weekeinde op de boot te vinden, weer of geen weer,’’ aldus het stel dat ’het varen combineert met vogels spotten en lekker eten aan boord of in restauants die ze onderweg tegenkomen.

__________________________________________________________________

Dit  is  een  getijden-jachthaven. In  de  haven  hoor  je  overal  het kraken  en  piepen  van  de steigerpalen.  Heel  apart.  In deze  jachthaven  word  je  altijd enthousiast  begroet.  We  lagen in  een  ruime  box  met  een mooie  lange  steiger.  Elsa  kon lekker  los  rennen  op  een  veldje vlakbij  de  jachthaven. Merwede  op.  Even  na  vieren legden  we  aan  in  jachthaven Merwede  te  Gorinchem,  zoals de  plaats  officieel  heet.  We wandelden  naar  de  rivier  en lieten  Elsa  daar  lekker  rennen op  het  zandstrandje.  Grote schepen  voeren  langs.

Problemen

Vandaag staat Heusden op het programma. De mensen achter ons vertrokken al vroeg, in verband met de problemen bij sluis Engelen, door de lage waterstand. Net toen wij aankwamen, gingen de sluisdeuren open. De sluiswachter riep om dat eerst het vrachtschip naar binnen ging. Daarna mochten de grote boten volgen. Het invaren ging enorm langzaam. De sluiswachter wees per schip aan waar deze moest liggen. Uiteindelijk mochten de kleinere boten naar binnen. De sluis raakte voller en voller. Het hing er om of wij naar binnen konden. Anders mochten we twee uur wachten. Wederom hadden we bij deze sluis geluk. Wij mochten er nog in en de Doerak achter ons ook. Daarna sloten de deuren van de sluis.

Rond kwart voor een waren we al in Heusden. De box in de jachthaven van WSV Heusden had een goede zijsteiger. Dat vinden wij met een hond erg prettig. Al snel liepen we via de vesting het stadje in. De kleine supermarkt had opvallend veel goede biologische producten. Daar hebben we de boodschappentas flink gevuld. Daarna was het tijd om van de producten in de boodschappentas een lekker diner te maken.

Op de zevende dag scheen de zon al vroeg. We voeren eerst een stukje terug om te tanken bij Legerstee. Vervolgens gingen we richting Oosterhout. Onderweg zagen we grote groepen Canadese ganzen en in mindere mate Grauwe Ganzen. Wat zijn die toch mooi om te zien! In Nederland zijn het inmiddels algemene vogels. Maar zo lang is dat nog niet. De Grote Canadese ganzen broeden bijvoorbeeld sinds 1974 in Nederland. Daarvoor was het alleen een wintergast. De Grauwe Gans is zelfs in 1970 nog uitgezet in Friesland, omdat deze soort als broedvogel vrijwel verdwenen was.

Nieuwe schoenen

Rond twee uur liepen we de jachthaven van Oosterhout binnen. Niet ver van de haven was een winkelcentrum. In 10 minuten liepen we daar heen. Johan kocht er gelijk nieuwe schoenen. Daarna was het tijd voor de supermarkt. 

Op de negende dag verlieten we de haven voor een bezoek aan Etten-Leur. Dat was ongeveer 4 uur varen. De Turfvaart bleek een vriendelijke, leuke jachthaven. Enthousiast werden we welkom geheten. Niet ver van de haven, was een supermarkt. Zo konden we direct de omgeving even verkennen. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in het havenrestaurant.

Op dag 10 is Dintelmond de volgende bestemming. Rond half twee voeren we de plaatselijke jachthaven binnen. Daar bleek echter niemand aanwezig. Vandaar dat we er voor kozen om uit te wijken naar jachthaven Waterkant. Daar kregen we een mooie plek aan de passantensteiger. Bij de jachthaven hoorde een brasserie. Daar zat je heerlijk koel aan het water.

Vanuit  de  jachthaven  maakten we een dagtocht  over Steenbergse  Vliet.  Mogelijk  zou het  onderweg wat  koeler  zijn.  Dat viel  een  beetje  tegen,  want  er was  nauwelijks  wind.  Wel  was het  daar heerlijk varen.  Via  de Manderssluis  kwamen  we  op  de Volkerak.  Na  een  ruim  een  uur draaiden  we  de Steenbergse Vliet  op.  

De  Steenbergse  Vliet  is een  moerasgebied.  Aan  vogels was  er  dan  ook  veel te  zien.  Zo zagen  we daar  een  fuut  met  drie jongen.  Prachtig  om  die  kleintjes zo  te  zien,  in  hun ‘streepjespyama’. Maar  ook roofvogels  zoals  de  bruine kiekendief  waren  goed  aanwezig. En  op verschilende  plekken zagen  we  de statige  grote zilverreigers.  Genieten  dus! We vergaten  ook  op  deze warme  dag  de lunch  niet.  Die bestond  uit  een  wrap,  gevuld met  tonijn,  kruidenkaas, tomaatjes,  rode  ui  en tortilachips.  Heerlijk!  Hier  vergaten we even de warmte  door. Rond  kwart  over  vier  waren we weer terug  in  de  haven. Het  was  te  warm om zelf  te koken,  de  zon  stond  nog  lang op  de  boot. Dus ’s  avonds aten  we  bij  brasserie Overstag.  Dat  was  bepaald geen  straf.  Het  was  daar  goed vertoeven  in  de  schaduw.  En de  visgerechten  waren heerlijk.

Trossen los

Na een ochtendwandeling  met teckel  Elsa,  maakten  we  weer de  trossen  los.  Via  de Manderssluis, zochten  we verkoeling  op  het  Volkerak. Die  hebben  we  echter  niet gevonden.  De  wind  voelde aan als  een  hete  föhn.  Elsa  lag in  de  kajuit  met  een verkoelende  ventilator  op  haar gericht.  Ale gordijnen  waren daar  dicht  om  de  zon  buiten  te houden.  Ze  hijgde  niet,  dus  het was  daar  goed uit  te  houden. Helaas  konden  wij  in  de  kuip niet  hetzelfde  zeggen. Rond  half  vier  waren  we terug in  een  hete  jachthaven.  Een koele  plek  was  niet  te  vinden. De zon brandde  op  de  boot. Daarom  besloten  we  om de schaduw  op  te  zoeken  bij brasserie  Overstag.  Daar zaten  we  lekker in de schaduw  met  een  cappuccino en  huisgemaakte  appeltaart. Ja,  je  hebt  vakantie  of  niet.

Beroemde  basiliek

De volgende  ochtend  begon weer  met  een  zinderende hitte.  Rond  12.00  uur vertrokken  we  naar de jachthaven  van  Oudenbosch. Onderweg  belden  we  al om te informeren  of  er  een  plek  was. Rond  drie  uur  legden  we  aan. In  de  stad  zochten  we  eerst een  leuk  terrasje  op. Vervolgens liepen  we  richting de  beroemde  basiliek, genaamd  de  H.H.  Agatha  en Barbara.  Aangezien  honden de  kerk  niet  in  mogen,  namen we om beurten  een  kijkje. Joke  werd  al  snel aangesproken  door  de pastoor.  Hij  liet  haar  het  een en  ander  van  deze  prachtige kerk  zien.  Het  gebouw  is geïnspireerd op  de  Sint  Pieter in  Rome.  Architect  Cuypers heeft  onder  andere  het Centraal  Station  van Amsterdam  ontworpen  en  het Rijksmuseum.

Ondanks  het  plan  om  door  te varen  naar  Geertruidenberg, bleven  we  nog  een  dagje liggen. Er was  namelijk  een waarschuwing  voor  onweer. Daarom  gingen  we  de  stad weer  in.  Het  was  een goede reden  voor  een  heerlijke  lunch bij  brasserie  Tivoli. Op weg daar  naar  toe, passeerden  we  de Botanische Tuin  Arboretum  Oudenbosch. Ja,  een  mond  vol.  Aan  de buitenkant  zag  het  er  prachtig uit.  Aangezien  er  geen  honden naar  binnen  mochten,  hebben we de voormalige  kloostertuin niet bezocht.  Het  moet  erg mooi  zijn.  Ruim  vier  hectare met  2500  soorten  bomen  en planten.  De tuin heeft  ook  een succulenten-  kas  en  een mooie  vijver.

Natuurschoon  

De volgende  dag  maakten  we een  mooie  vaartocht  naar Geertruidenberg.  We  lagen  in de  haven van  de watersportvereniging.  De havenmeester  zorgde  voor een  prettig  ontvangst.  De Kingfisher lag in  een  ruime box.  Het  sfeervolle  stadje  is op  5 minuten  afstand  lopen. Vooral  de  historische Markt  is de  moeite  waard  om  te bezoeken.  Ook  vind  je  er  een prachtige  oude  kerk,  genaamd de Geertruidskerk  (stamt  uit de  14e  eeuw),  oude koopmanshuizen  en  het stadhuis. Rond  elf  uur  zijn we  de  dag erna  De  Biesbosch  in  gegaan. Het  was  niet  al  te  druk. Toch  zagen  we  weinig vogelsoorten.  Dat  viel  wel  een beetje  tegen.  Tijdens  ons vorige  bezoek,  hadden  we jonge zeearenden  gezien.  Dat was  grandioos  mooi.  Maar  de natuur  was  prachtig.