Column Evert Stel ...Gemiste kans

Evert Stel is schipper van de Meander V. Met deze voormalige loodstender heeft hij jarenlang met zijn partner Inge voor de Stichting Vaarwens (https://www.stichtingvaarwens.nl) dagtochten gevaren met mensen in de laatste levensfase. Inmiddels heeft de Stichting een eigen schip en wordt de Meander V ingezet op drukke dagen. Van alle dagtochten maakt Evert aangrijpende, veelal emotionele verslagen. Daarnaast is hij auteur en heeft diverse boeken geschreven en is hij columnist bij Watersport-TV. Lees hieronder zijn laatste column.
 

Ieder jaar weer

Ieder jaar weer zien we honderden schepen droog op de wal staan, vaak dik ingepakt in plastic zeiltjes om het schip te beschermen tegen die vreselijke winter, die het trotse eigendom kan beschadigen.

Ieder jaar weer zien we tijdens de passerende winterstormen dat deze ’doehetzelfmarktzeiltjes’ losscheuren en wreed tegen het mooie lakwerk van de schepen schavielen, lelijke beschadigingen achterlatend.

Ieder jaar weer zien we de beelden van kostbare jachten, waar de storm vat op heeft gekregen en van hun bok heeft gewaaid, troosteloos achterblijvend met vaak enorme schade aan romp en tuigage.

Ieder jaar weer komen er meldingen binnen van uitgebrande stallingsloodsen, waar het dierbare bezit ten prooi is gevallen aan de vuurzee met totaalverlies ten gevolge.

Ieder jaar weer zien we de jachteigenaren gehaast ploeteren, om in het koude voorjaar - vaak met een druppel aan de neus - verwoed schuren, schilderen en poetsen om het schip in de verf en antifouling te krijgen voor de strak geplande tewaterlating.

Ieder jaar weer vallen de gepeperde rekeningen op de mat van de kraankosten, stallingskosten, bestelde verfartikelen en andere zaken die nodig zijn om het schip op de wal te laten zetten en klaar te maken voor het nieuwe seizoen.

Ieder voorjaar weer zien we zwoegende schippers triest toekijken en de gemiste kans ervaren, als de lente vroeg invalt en de prachtige maartdagen de schippers - wier schip in het water is blijven liggen - de kans biedt om al vroeg het water op te gaan en te genieten van de o zo mooie eerste voorjaarsdagen, terwijl zij nog droog staan.

Nauwelijks winters meer...

De afgelopen jaren zijn er nauwelijks strenge winters en komt het nog zelden voor dat er een dik pak ijs ligt. En wat dan nog... de meeste schepen kunnen er goed tegen en lopen er nauwelijks schade van op. Zeker zeiljachten, die rond als een ei gewoon iets omhoog komen en ’op het ijs’ gaan liggen. Daarbij vriest het diep onder in het schip zelden of nooit, want de watertemperatuur is onder het laagje ijs gewoon boven nul, maar op de wal dringt de vorst altijd diep in het schip door en loop je de kans dat er iets stuk vriest sneller op.

Dit voorjaar mochten we al vroeg genieten van een geweldige zonnige maartmaand en uit de - nog frisse - oostenwind hebben we menig uurtje in onze kuiptent genoten van de voorjaarszon, want het kón!

Vele schippers genoten met ons mee en profiteerden van de mogelijkheid om hun vaarseizoen met maanden te verlengen, door het schip gewoon in het water te laten liggen. Een schip laten overwinteren in het water en eens in de vijf jaar droogzetten voor een beurtje ’knippen en scheren’ scheelt 80 procent in de gemiddelde jaarkosten voor stalling en onderhoud. Daarnaast heb je een vol jaar de mogelijkheid om de trossen los te gooien en de rust van de - nog lege - waterwereld tot je te nemen.

Wij zijn er al meer dan 50 jaren achter! Een schip op de wal zetten, is kostenverhogend, beperkt je vaarseizoen, levert meer werk op en je loopt het risico op een gemiste kans...

Evert Stel

Schipper Meander V

Stichting Vaarwens