Column Steven Tolhuijs: Gas, gas...gas!

Steven Tolhuijs is eigenaar van jachtexpertise bureau Keurmijnboot.nl (https://keurmijnboot.nl) en columnist van Watersport-TV. Beroepshalve komt Steven aan boord van de meest uiteenlopende boten om onder meer aankoopkeuringen te doen. En dat levert genoeg leerzame maar in dit geval ook schokkende anekdotes op.

Gas, gas, gas!

Gas, gas, gas! is een term die heel herkenbaar is voor mensen die in militaire dienst hebben gezeten, of die beroepsmilitair zijn geweest. Dit is het teken dat je alles moet laten vallen en meteen je masker op moet zetten, de hoogste staat van paraatheid dus. 

Diezelfde staat van paraatheid zou er eigenlijk ook moeten zijn als het gaat over het onderwerp gas, aan boord van je geliefde schip. Helaas is dit in de praktijk vaak anders, zoals mijn collega’s en ik bijna dagelijks ervaren. Nog steeds komen wij ondeugdelijke tot zeer gevaarlijke situaties tegen aan boord. En helaas vallen er élk jaar nog slachtoffers ten gevolge van gasexplosies aan boord van plezierjachten. Ook valt het op, dat ondanks dat de meeste verzekeraars het inmiddels verplicht stellen en dat het met het oog op de eigen veiligheid heel logisch lijkt om de installatie te laten keuren, dit meestal toch niet is gedaan.

Niet alleen gewoon gas is een gevaar zoals ik zelf laatst aan den lijve heb mogen ondervinden. Ook knalgas afkomstig van een kokende batterij is iets waar je beducht op moet zijn. Toen ik een aantal weken geleden een zeilschip ging keuren viel mij in eerste instantie niet op dat er een vreemde lucht hing in de boot. Ik was druk in gesprek met de koper en verkoper, het was een mooie zonnige dag. We hadden er zin in. 

Ik ging op mijn knieën zitten om de motorkist open te maken en na het oliepeil te hebben gecontroleerd riep ik naar de eigenaar dat hij kon starten. Er werd ondertussen nog druk gepraat en gelachen wat zorgde voor afleiding. 

Ineens raakte het me, ik rook rotte eieren! STOP! Kon ik nog net roepen naar de eigenaar. Ik deed de klep van de accubak open en daar stond een grote batterij met een interne kortsluiting te koken. Hij blies knalgas de kajuit in, waarschijnlijk al een paar uur. Hoeveel er al aanwezig bleek een half uur later toen ik rode vlekken en brandplekjes op mijn armen kreeg. Knalgas is het product van kokend water en accuzuur. Dit is zeer giftig maar ook zeer ontvlambaar. Het starten van de motor had grote gevolgen gehad voor iedereen aan boord. 

Dit was enorm schrikken, met name omdat je je realiseert hoe makkelijk het mis had kunnen gaan. Door een beetje afleiding en een routine moment, zoals het starten van de motor, was de geur van rotte eieren niet meteen binnen gekomen. 

Ik wil iedereen op het hart drukken; laat je gasinstallatie keuren en certificeren en volg alle aanbevelingen die gedaan worden netjes op. Denk er niet te licht over. Ga niet zelf de slangen vervangen en met slangklemmen vastzetten. De gedachte is nobel maar het is niet voldoende om je veiligheid te garanderen.

Sterker nog, het probleem zit vaak niet in de slangen maar ergens anders. Wees beducht op gekke luchtjes. Gas herkennen we wel, maar als je rotte eieren ruikt is de kans groot dat er een batterij staat te koken. Zet eventueel de luiken open en schakel een professional in om te kijken wat er aan de hand is. Zo houden we elkaar en onze medewatersporters veilig en gezond. 

Geniet nog even van inmiddels alweer de herfst van het vaarseizoen. Aan het weer ligt het niet dus heel veel plezier en kijk eens even naar je gasslangen en je certificaat, is dit zoals het moet zijn?

Steven