Column Steven Tolhuijs: Het managen van verwachtingen.

Steven Tolhuijs is eigenaar van jachtexpertise bureau Keurmijnboot.nl (http://Keurmijnboot.nl) en columnist van Watersport-TV. Beroepshalve komt Steven aan boord van de meest uiteenlopende boten om onder meer aankoopkeuringen te doen. En dat levert genoeg leerzame anekdotes op.

Onlangs werd ik gebeld door een man die graag een aankoopkeuring wilde laten uitvoeren. Het betrof hier een stalen schip uit 1973. Vooraf wil ik altijd een aantal zaken weten, waaronder de afgesproken verkoopprijs. Dit is van belang om eventuele gebreken en aandachtspunten te kunnen af te zetten tegen de leeftijd en de vraagprijs.

Hoe jonger het schip en hoe hoger de prijs, hoe meer je ook mag verwachten. Uiteraard werkt dit ook andersom. Het betreft hier dus een schip uit 1973, waar uiteindelijk een prijs van 15.000 euro voor is afgesproken. Nu is 15.000 euro een hoop geld. Althans, voor mij wel. Maar in de huidige botenmarkt zit je aan de onderkant. En dit brengt ook een bepaald kwaliteitsniveau met zich mee.

Voorafgaande aan een aankoopkeuring meld ik dit; houd er rekening mee dat er gebreken naar voren gaan komen. De motor is een vraagteken. De romp kan zeker bovenmatige corrosie vertonen, de elektra is vaak op een niveau waar je qua veiligheid zeker wat zou moeten gaan doen. De gasinstallatie is vaak onveilig en meestal, komt daar nog wel een lijstje met aandachtspunten achteraan.

De dag waarop de aankoopkeuring plaatsvond begon voortvarend. Het schip zag er aan de binnenkant goed uit. Weinig corrosie en vocht aan de binnenzijde van de romp. Iets om als 1 van de eerste dingen naar te kijken. Door naar de elektra. Helaas, dit zag er een stuk minder rooskleurig uit. De batterijen waren platen. Een batterij stond bol. Vervangen dus.

Tevens was alle apparatuur afgekoppeld, er was kwistig met de schaar rondgegaan. Een en ander geeft genoeg aanleiding om het volledige elektrische circuit na te laten lopen door een ter zake kundig bedrijf.

Nu had de koper dit al verwacht. So far, so good. De overige relevante zaken aan de binnenzijde stemmen tevreden. Ook de buitenkant stelt niet teleur. De huiddiktemetingen zijn in orde, overal rond de 5MM. Ons optimisme begint te groeien. Zou het dan toch dat ene pareltje zijn?

Door naar de proefvaart. Helaas, het blijkt toch te mooi om waar te zijn. De motor geeft een vervelende tik. Dit klinkt niet gezond. We besluiten toch een stukje te varen om een complete beoordeling te kunnen doen. Dit uiteraard in overleg met de verkoper, aangezien de motor niet heel prettig klinkt.

Bij het varen blijkt de motor serieus te lekken langs de koppakking. Het schuim loopt langs het blok naar beneden. De koper was heel duidelijk. Hij ging niks doen met zaken rondom de motor. Deze moet goed zijn, anders houdt het op.

Na terugkomst besluit de koper af te zien van de aankoop. Dat is zijn goed recht, want de zaken die zijn geconstateerd zijn serieus. 

Ik vertel dit verhaal omdat het wat mij betreft twee kanten op werkt. Ten eerste is het belangrijk om óok schepen in deze klasse te laten keuren. Sterker nog, misschien nog wel belangrijker. Het kan veel sneller voorkomen dat eventuele reparatiekosten de economische waarde van de aankoop ver overstijgen. Dat is geen fijne situatie om in terecht te komen. Maar ten tweede, begin wel aan zo’n traject met de juiste verwachting. Te mooi om waar te zijn bestaat niet. Je moet dus altijd rekening houden met serieuze mankementen als een schip 50 jaar oud is. Bedenk vooraf of je tijd en zin hebt om een avontuur aan te gaan. Anders kan het wellicht beter zijn toch te kijken naar een schip in een andere categorie...leeftijden... prijsklasse.

Steven Tolhuijs