Een buitenlands avontuur

Steven Tolhuijs is eigenaar van jachtexpertise bureau Keurmijnboot.nl (https://keurmijnboot.nl/keuring/?qcid=11704502551&gclid=CjwKCAiA_6yfBhBNEiwAkmXy51B-UdRVvNp7-t8NKiY6zQaO8ISUTp2F7LelrOj6pko_CX5fSw0cqRoCtV8QAvD_BwE) en columnist van Watersport-TV. Beroepshalve komt Steven aan boord van de meest uiteenlopende boten om onder meer aankoopkeuringen te doen. En dat levert genoeg leerzame anekdotes op.

Een buitenlands avontuur

Als beëdigd expert kom je zo nu en dan ook in het buitenland. Ontzettend leuk natuurlijk. Daarnaast is dit ook een belangrijke taak die we hebben. Op het moment dat je een schip koopt in het buitenland, met name in het zuiden, is het kwaliteitsniveau regelmatig van een ander niveau dan dat wij hier gewend zijn. 

Dit heeft te maken met het zout en de zon, maar ook met het feit dat het aan die kant van Europa allemaal iets ‘nonchalanter’ gaat dan hier. Tevens zit je met je wettelijke onderzoeksplicht, ten tijde van de aankoop van een nieuw schip. Een item waar ik de volgende keer meer over zal vertellen. 

De andere kant is, dat er ook wel eens wat misgaat. En als je dan in een vreemde omgeving bent levert dat weer mooie avonturen en ontmoetingen op. Zo ook tijdens mijn trip naar Arzon. 

Arzon ligt in een uithoek van Bretagne. Normaal gesproken rijd ik met de auto deze kant op, maar ik had nu het idee opgevat om de trein te pakken. Lekker rustig zitten, rapporten uitwerken en naar buiten kijken. Althans, zo zag ik het voor me. 

Vertraging

Aangekomen in Amsterdam voor de Thalys diende de eerste tekenen zich al aan. Vertraging. Dat is niet mooi, want je hebt in Parijs een uur de tijd om over te stappen. En ik zag nu pas, dat dit 10 metrohaltes verderop is. Weinig tijd voor vertraging dus. Een stressvolle rit verder, blijkt ook nog dat het 20 minuten worstelen is door het metrosysteem, naar de juiste halte. Niet prettig met al je spullen op je rug. Bezweet en enigszins geërgerd (waarom ging ik ook alweer met de trein?) beland ik in een bomvolle metro, met twee tassen en gereedschap. Ik bots tegen mensen aan en ik ben overduidelijk te veel massa voor deze kleine ruimte, vol met mensen. 

Aangekomen op het station voor de volgende trein is het mij niet duidelijk waar ik heen moet. Tevens werken de elektrische poortjes niet met mijn kaartje. Aangezien de trein bijna vertrekt spring ik eroverheen. Ik ren door het station met de beveiliging achter mij aan. Dit had ik niet door. Aangekomen bij het juiste perron, 5 minuten voor vertrek lukt het mij nog net om uit te leggen waarom ik dit heb gedaan, ik mag mee. 

Na een aantal uren op een houten kruk in de bar, (mijn buurman bleek snipverkouden) kom ik eindelijk aan in Nantes, alwaar ik een huurauto op ga halen. Eindelijk, weer controle over mijn reis. Van werken en rondkijken is weinig terecht gekomen en ik ben het aardig zat. Ik mis mijn autootje. 

Pincode

Aan de balie bij de verhuurmaatschappij. “Graag alleen nog even de pincode van uw creditcard en dan is alles voor elkaar.” Oh jee, die heb ik al jaren niet meer gebruikt. Was het nu 7643, of 7346..? Ik realiseer me ineens, ik weet het niet meer. En ik heb er vooraf ook niet aan gedacht. Helaas, geen huurauto. Ik ga buiten zitten op een paaltje en heb het gehad. Ik moet nog 2 uur verderop, ik ben inmiddels al 10 uur aan het reizen en ik zit vast. Een ding staat vast, dit doen we nooit meer zo. 

Nu moet ik alleen nog in Arzon zien te komen. Ik las laatst een quote, “ als je de weg kwijt bent, kom je nog eens ergens” En in mijn geval was dat op de achterbank van Alphonse. Een hele aardige taxichauffeur, die uit Rwanda naar Frankrijk was gevlucht. Na een nachtelijke rit vol geweldige gesprekken met hem en zijn gezin, via Facetime ben ik dan eindelijk in Arzon en val tevreden in slaap. De volgende dag gaat de keuring plaats vinden, dit is een verhaal apart die ik ook zal bewaren voor de volgende keer. 

De lessen voor mij zijn, geen trein meer pakken voor je werk, maar aan de andere kant, “als je de weg kwijt bent, kom je nog eens ergens.” 

Ik zou zeggen, geniet van de lente en het begin van weer een mooi watersportseizoen...

Steven Tolhuijs