Evert Stel is schipper van de Meander V. Met deze voormalige loodskotter heeft hij jarenlang met zijn partner Inge voor de Stichting Vaarwens dagtochten gevaren met mensen in de laatste levensfase. Inmiddels heeft de Stichting een eigen schip en wordt de Meander V ingezet op drukke dagen. Van alle dagtochten maakt Evert aangrijpende, veelal emotionele verslagen. Daarnaast is hij auteur en heeft diverse boeken geschreven en is hij columnist bij Watersport-TV. Lees hieronder zijn laatste column.
SPRINGEN
We hebben voor de komende jaren een prachtige nieuwe ligplaats gevonden in de Marina Monnickendam en we zijn er erg gelukkig mee. Een eigen stukje begroeiing naast het schip ter beschutting en bijna volledige privacy, waar vind je dat nog?
Vanuit onze kuip kijken we over de Gouwzee uit, maar ook op de meldsteiger voor passanten. Het was mij al eerder opgevallen, dat veel bemanningsleden (meestal van zeilschepen) bij het aanmeren van boord springen, om het schip vast te maken. Daarbij zien we lachwekkende, maar ook huiveringwekkende capriolen, waarbij onfortuinlijke opstappers soms met een enorme smak op de steiger belanden. Hetgeen gevolgd wordt door onnodige onderlinge scheldkanonnades.
Onlangs meerde een zeiljacht aan en waren we getuigen van een heuse slapstick. De schipper was stokverlegen met het ruim 40 voet jacht, omdat hij het niet voor elkaar kreeg het schip met windkracht 5 aan hogerwal dicht genoeg voor de kant de krijgen om aan te meren. Op het voor- en achterschip stonden de bemanningsleden met een kluwen landvasten angstvallig naar hun schipper te kijken en wachtten gespannen op het signaal dat ze moesten springen. Steeds als het schip nog bijna een meter van de kant was riep de schipper; “Jaa… springen!” maar ze durfden het niet aan. Zo’n zeilschip is zo rond als een ei en de afstand tot de kade is dan bijna 2 meter. Dat was beiden te groot en na een onderlinge woordenwisseling begon de schipper aan zijn zoveelste rondje.
Na diverse pogingen om het schip dicht voor de steiger te brengen, was het moment daar… “Ja, ja, ja, nu, springen!” riep de roerganger wiens adrenaline volledig bezit had genomen van zijn grote lijf. Beide bemanningsleden wisten dat het nu moest gebeuren. De achterste nam een snoekduik, maar bleef met zijn voet achter de railingdraad hangen en smakte met het bovenlichaam op de rand van de steiger. Hetgeen minimaal en pijnlijke kneuzing veroorzaakt moet hebben.
Toch weet hij op de steiger te klauteren en met een natte broek tot aan zijn kruis, in paniek de kluwen landvast om het boldertje op de steiger te leggen. Hij maakt echter het verkeerde eindje vast en het schip drijft weer af. Dan besloot de vrouw op het voorschip de sprong ook maar te wagen omdat het voorschip nu dichter bij de steiger komt. Ze stond al aan de buitenkant van de railing, maar bij het afzetten schoten haar voeten van de voetlijst en ze gleed rechtstandig te water.
De aanblik was zo hilarisch, dat ik in een volledige lachstuip schoot en spijt had mijn camera niet bij de hand te hebben. Uiteindelijk heb ik vanaf de steiger de vrouw uit het water geholpen, het schip voor de kant getrokken en de trossen belegd, terwijl iedereen mij in een kennelijke shock stond aan te gapen. De schipper bleef tieren op zijn bemanning, waarop ik het niet kon laten hem in zijn moerstaal uit te leggen dat het hele debacle niet aan de bemanning lag, maar aan de schipper. Hij is degene die het schip goed genoeg voor de kant moet manoeuvreren, zodat zijn bemanning veilig een lijntje vanaf het schip op een bolder kan werpen. Springen is levensgevaarlijk! Je zal maar tussen wal en schip belanden.
Als er op de Meander V ook maar iemand aanstalten maakt om van boord te springen, verandert mijn goedmoedigheid helaas in een furieuze schipper! Mensen, leer lijnen te werpen op een paar meter afstand van een boldertje om vanaf het schip aan te kunnen meren. Van boord springen is bij ons in ieder geval ‘not done’ en levensgevaarlijk. Daar gebeuren de meeste ongelukken door!
Kijk maar eens hoe het moet en klik op Niet springen maar werpen...
Evert Stel
Schipper van de Meander V/ Stichting Vaarwens
Wist je dat scheepstermen voor het vastleggen van je boot, zoals ‘afmeren’ en ‘aanmeren’, nog uit de tijd van de Vikingen stammen? In de volksmond wordt afmeren vaak ‘aanmeren’ genoemd. Aanmeren is echter een samenvoeging van ‘aankomen’ en ‘afmeren’ en bestaat dus eigenlijk niet.
